Ηλιοθερμική ενέργεια (CSP) στα ελληνικά νησιά προωθεί το ΥΠΕΝ

Την ενεργειακή ενίσχυση των νησιών με τη λειτουργία και ηλιοθερμικών σταθμών παραγωγής ενέργειας προωθεί το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Πριν από λίγες ημέρες ο αρμόδιος υπουργός, Πάνος Σκουρλέτης, υπέγραψε Υπουργική Απόφαση (ΥΑ) που καθορίζει τον τύπο, αλλά και το περιεχόμενο της πρότυπης Σύμβασης Πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας από Ηλιοθερμικούς Σταθμούς (με αποθήκευση ή χρήση βοηθητικού καυσίμου) στο δίκτυο των Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών.

Η απόφαση πρόκειται να δημοσιευτεί τις επόμενες ημέρες στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης.

Σύμφωνα με πληροφορίες του euro2day, σε πρώτη φάση θα δρομολογηθούν τρεις επενδύσεις ισχύος 40-50 Μεγαβάτ και προϋπολογισμού 150 εκατ. Ευρώ η καθεμία.

Τα δύο από τα τρία έργα προορίζονται για την Ανατολική Κρήτη, ενώ οι ενδιαφερόμενοι είναι μικτά σχήματα με Έλληνες και διεθνείς μετόχους με σχετική εμπειρία σε αυτή την τεχνολογία.

NER 300

Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη του 2013 εντάχθηκαν στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδότησης NER 300 δυο ελληνικά έργα ηλιοθερμίας μεταξύ των 23 που χρηματοδοτεί το πρόγραμμα.

Ο λόγος για τα ηλιοθερμικά έργα MINOS και MAXIMUS, το πρώτο στο Λασίθι της Κρήτης και το δεύτερο στη Φλώρινα.

Έργο ηλιοθερμικής τεχνολογίας πύργου, στην νοτιοανατολική Κρήτη, μεγέθους 50MWe, θα υλοποιούσε η εταιρεία NUR-MOH A.E.

Τι είναι τα CSP

Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA), «ως το 2050 με την απαραίτητη υποστήριξη, η τεχνολογία CSP θα μπορούσε να καλύψει το 11,3% των παγκόσμιων αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια. Στις χώρες με υψηλά επίπεδα ηλιοφάνειας τα συστήματα συγκεντρωτικής ηλιοθερμίας θα μπορούσαν να καταστούν ανταγωνιστική πηγή υψηλής ισχύος κατά τις ώρες φορτίων αιχμής, αλλά και στα ενδιάμεσα φορτία ως το 2020, αλλά και ως μονάδες βάσης το 2025-2030.

Χώρες όπως η Νότιος Αφρική, μια γεωγραφική περιοχή με τα υψηλότερα επίπεδα άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας στην Υφήλιο, θα μπορούσαν να επωφεληθούν σημαντικά από αυτή την τεχνολογία.

Σε μια ηλιοθερμική μονάδα, οι ηλιοστάτες τοποθετούνται με τρόπο ώστε να βελτιστοποιηθεί η αντανάκλαση ηλιακής ακτινοβολίας προς ένα δέκτη που βρίσκεται στην κορυφή του ηλιακού πύργου. Εκεί, η ηλιακή ενέργεια μετατρέπεται σε θερμική ενέργεια.

Η θερμότητα αυτή αποθηκεύεται, συνήθως σε ένα μείγμα τηγμένου άλατος για να χρησιμοποιηθεί σε μεταγενέστερο χρόνο ή άμεσα με τη μετατροπή νερού σε υπέρθερμο ατμό που κινεί ηλεκτρογεννήτριες, όπως γίνεται και στις θερμοηλεκτρικές μονάδες λιγνίτη. Η διαφορά με την τεχνολογία CSP είναι ότι βασίζεται στην καθαρή και ανεξάντλητη ενέργεια του ήλιου και όχι στον ρυπογόνο και επιβλαβή άνθρακα.

Η τεχνολογία CSP διαφέρει και από τα φωτοβολταϊκά που μετατρέπουν απευθείας την ηλιακή ακτινοβολία σε ηλεκτρική ενέργεια.

Η ηλιοθερμική ενέργεια (CSP) είναι λιγότερο ώριμη τεχνολογία από τα φωτοβολταϊκά, τα αιολικά, αλλά και τις υπόλοιπες. Το σύστημα Helio100 φιλοδοξεί να γίνει το φθηνότερο σύστημα με ηλιοστάτες στον κόσμο.

Υπάρχουν τέσσερα διαφορετικά είδη ηλιοθερμικών συστημάτων: παραβολικές «λεκάνες» που χρησιμοποιούν κυρτά κάτοπτρα παρατεταγμένα σε μακρές σειρές τα οποία θερμαίνουν σωλήνες μήκους πολλών χιλιομέτρων γεμισμένους με θερμοαπορροφητικό υλικό), δίσκοι Στέρλινγκ που μοιάζουν με δορυφορικά «πιάτα» στραμμένα σταθερά προς τον ήλιο, το γραμμικό σύστημα κατόπτρων Φρέσνελ, τα οποία δεν είναι παραβολικά αλλά επίπεδα και οι ηλιακοί πύργοι περικυκλωμένοι από κινούμενους ηλιοστάτες.

Ο ηλιοστάτης συμπεριφέρεται ως ηλιοτρόπιο: παρακολουθεί την κίνηση του ήλιου και αντανακλά την ενέργεια που παράγει αυτό το διαστημικό πυρηνικό εργοστάσιο.

Η τεχνολογία CSP έχει πολύ μικρό περιβαλλοντικό αντίκτυπο: δεν εκπέμπει ρύπους του θερμοκηπίου, ενώ καταλαμβάνει πολύν μικρότερες εκτάσεις γης σε σύγκριση με τα φωτοβολταϊκά.

Επίσης, οι ηλιοθερμικές μονάδες έχουν πολύ μεγαλύτερη ωφέλιμη ζωή σε σύγκριση με τα φωτοβολταϊκά πάνελ, η οποία φτάνει τα 60 χρόνια, δηλαδή όσο οι θερμοηλεκτρικές μονάδες άνθρακα και οι πυρηνικοί αντιδραστήρες.

Ωστόσο, το μεγάλο πλεονέκτημα της συγκεντρωτικής ηλιακής ενέργειας έναντι των υπολοίπων ΑΠΕ είναι η σχετική προβλεψιμότητα στη διοχέτευση της ενέργειας. Μπορεί να λειτουργήσει υποστηρικτικά στις ώρες αιχμής, αλλά και να εγχύσει ενέργεια όταν ο ήλιος δεν λάμπει στον ουρανό.